Η Ομοιοπαθητική είναι μια φυσική μέθοδος επαναφοράς της ομοιόστασης του οργανισμού
με βάση την ιδιοσυγκρασία του και όχι βάση της ασθένειας του ατόμου.
Με την ομοιοπαθητική δεν προκαλούνται μόνο θεραπευτικά αποτελέσματα αλλά
προκαλούνται αλλαγές σε όλη την ύπαρξη του ατόμου.
Το σωστό φάρμακο δεν ειναι για
την ασθένεια αλλά για τον ασθενή.
Με τη σωστή λήψη του ιστορικού, και οχι μόνο με την συμπτωματολογία θα βρούμε το
ένα και μοναδικό για τον κάθε ένα ασθενή ιδιοσυγκρασιακό φάρμακο
που θα του
επαναφέρει την χαμένη ισορροπία.
Θεραπεύοντας μόνο την ασθένεια και όχι την
βαθύτερη αιτία της,αυτή θα επανεμφανιστεί με χαρακτηριστικά παραδείγματα τις
αλλεργίες και τα αυτοάνοσα.
Η δράση του σωστού ομοιοπαθητικού φαρμάκου θα θεραπεύσει ολιστικά σώμα, νού και
ψυχή.
Ομοιοπαθητική θεραπεία μπορούμε να παρέχουμε με ασφάλεια και στα ζώα τα οποία νοσούν. Δεν μπορούμε να λάβουμε ιστορικό από ένα ζώο οπότε καταγράφουμε τα συμπτώματα που παρουσιάζει, λαμβάνουμε γνώση της φύσης του ζώου, τον μηχανισμό επιβίωσης του και αντλούμε πληροφορίες για τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του απο τον ιδιοκτήτη ή φροντιστή του. Στα ζώα έχουμε συνήθως πιο σύντομες θεραπευτικές αποκρίσεις γιατί τα περιστατικά είναι οξέα οπότε παρατηρούμε άμεσα τον τρόπο αντίδρασης για την κατάσταση που βιώνει εκείνη τη στιγμή.
Η Βοτανοθεραπεία είναι γνωστή Θεραπευτική Τεχνική από τον Ιπποκράτη (460 π.χ. -
370 π.χ)
και ακολούθως τον Γαληνό όπου τα σκευάσματά του ‘’ Γαληνικά ‘’
χρησιμοποιούνταν έως
τον 18ο αιώνα.
Τα βότανα θέλουν γνώση για την χρήση τους γιατί έχουν ιδιότητες όπως
στυπτικές,διουρητικές,αντιπυρετικές κ.α. όπου το άτομο που τα καταναλώνει εάν παρουσιάζει
αρτηριακή πίεση,αιματολογικά θέματα,εγκυμοσύνη κ.α. μπορει να γίνουν
επικίνδυνα.
Τα αφεψήματα στην καθημερινότητά μας είναι πολύ σημαντικά στην συντήρηση ενός
καλού ανοσοποιητικού συστήματος όταν καταναλώνονται συστηματικά και με σωστούς
συνδυασμούς.
Τα μητρικά βάμματα είναι τα πιό ισχυρά που χρησιμοποιούνται για θεραπεία
οποιασδήποτε πάθησης
Μονοθεραπεία με ένα βότανο δεν υφίσταται και χρειάζονται τουλάχιστον δύο για
θεραπευτικό αποτέλεσμα.